Jest kilka podstawowych zasad baseballu, które powinieneś znać. Należą do nich: kolejność pałkarzy, faul, dwa uderzenia i załadowane bazy. Sędziowie powinni również ostrzegać pałkarza przed wywołaniem strajku. Pałkarz odpada po trzech uderzeniach. Jeśli ostatni strajk złapie się na muchę lub wiązkę, pałkarz jest out.
Podstawowe zasady baseballu
Baseball ma kilka podstawowych zasad, które są ważne, aby pamiętać. Jedną z nich jest to, że istnieją bazy i pozycje in-play/out-of-play. Piłka uderzona pomiędzy liniami baz jest uważana za będącą w grze, podczas gdy uderzona poza liniami baz jest faulem. Bazy są używane do zapisywania wyników.
Pałkarz może otrzymać do trzech strike’ów zanim zostanie wyautowany i może opuścić boisko, jeśli jest w strefie strike’a. Ta zasada obowiązuje nawet jeśli pałkarz jest w strefie strike’a. Ta zasada obowiązuje nawet wtedy, gdy pałkarz nie zamachnie się kijem lub zostanie wyrzucony. Innym przepisem baseballu jest to, że pałkarz może otrzymać do trzech strike’ów zanim zostanie wyautowany. Uderzenie jest wtedy, gdy pałkarz nie trafi w piłkę lub nie spróbuje jej uderzyć.
Baseball ma zasady gry, które mają na celu wyrównanie szans i zapewnienie, że każda drużyna ma równe szanse na wygraną. Zasady te obejmują regulacje dotyczące zawodników i sprzętu, a także wielkości boiska. Większość lig baseballowych ma regulaminy, aby upewnić się, że wszystkie kluby przestrzegają tych zasad. Zasady gry w baseball są ważne dla każdego fana tej gry.
W baseball grają dwie drużyny po dziewięciu zawodników każda. Każda drużyna zdobywa punkty, jeśli najwięcej graczy dotrze do bazy domowej. Mecz jest rozgrywany przez dziewięć inningów, a każda z drużyn uderza raz podczas każdego inningu.
Bases loaded
Bases loaded to stan, który może wystąpić podczas gry w baseball. Podczas tej sytuacji gracze są zmuszeni do osiągnięcia każdej bazy na boisku, w tym bazy domowej. Jest to korzystne dla drużyny atakującej, ponieważ daje jej szansę na zdobycie punktów. W baseballu jest kilka różnych typów sytuacji “bases loaded” i zrozumienie, która z nich może wystąpić jest ważne.
Drużyna z załadowanymi bazami ma świetną okazję do zdobycia punktów, ale wywiera również presję na swoją obronę. Trafienie powoduje zdobycie jednego lub więcej biegów, co oznacza, że obrona musi szybko i efektywnie rozegrać piłkę. Będą również szukać podwójnej lub potrójnej gry, jeśli mogą. Mecz może być wygrany lub przegrany w zależności od tego, jak dobrze drużyna potrafi wybronić piłkę w sytuacji, w której są załadowane bazy.
Kąt kamery w Bases Loaded jest unikalną cechą, która wyróżnia ją spośród innych gier baseballowych. Zamiast klasycznego widoku z góry, gra wykorzystuje realistyczne proporcje pola, dzięki czemu gracze mają mniej czasu na reakcję. Ponadto piłka automatycznie wędruje do zawodnika znajdującego się najbliżej miejsca, na którym wyląduje. Może to jednak utrudnić zachowanie pewności siebie podczas rozgrywania trudnej piłki.
Chociaż celowe spacery są rzadkie, zdarzają się. Czasami sędzia celowo wyprowadza zawodnika, aby umożliwić innemu graczowi przekroczenie bazy domowej. Jest to poważna sytuacja, ponieważ może doprowadzić do zawieszenia gry. Dwa największe celowe przejścia w historii baseballu to Barry Bonds i Josh Hamilton.
Batting order
W baseballu, batting order to kolejność członków ofensywy stojących przed miotaczem. Jest to główna strategia ofensywna stosowana przez drużyny baseballowe. Kolejność uderzeń pomaga drużynie w uzyskaniu zwycięskiego wyniku. Kolejność uderzeń jest kluczowa dla sukcesu drużyny, ponieważ pozwala drużynie na maksymalne wykorzystanie swoich uderzeń bazowych.
Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy gracz w kolejności uderzeń ma określoną rolę. Pierwszy zawodnik jest zazwyczaj bardziej wartościowy niż dolny. Ale zawodnicy od piątego do dziewiątego gracza również powinni robić swoje. Drużyna, która ma wysoki wskaźnik produkcji od pięciu do dziewięciu zawodników, będzie miała większe szanse na zwycięstwo.
Kolejność uderzeń jest również znana jako skład. W baseballu, kolejność graczy w składzie jest ustalana przez menedżera i innych trenerów. Zawodnicy otrzymują miejsce w składzie w zależności od ich umiejętności i słabości. Kolejność w składzie może być zmieniana przez menedżera w zależności od sytuacji. Tradycyjnie, skład drużyny składa się z dziewięciu zawodników. Jeden slot jest przeznaczony dla gracza defensywnego.
Kolejność ustawienia drużyny może znacząco wpłynąć na szanse zawodnika na zdobycie punktów. W rzeczywistości, FanGraphs nawet określił wpływ pozycji w kolejności pałkarzy na możliwości zdobycia RBI. Według FanGraphs, zawodnicy na czwartej i piątej pozycji mają największe szanse na sprowadzenie do domu zawodnika i zdobycie punktów. W związku z tym, ważne jest, aby wybrać zawodników z doskonałą mocą na tych pozycjach. Statystyki SLG% i ISO są pomocnymi narzędziami do identyfikacji zawodników z dużą mocą.
Foul ball with two strikes
A foul ball with two strikes in baseball occurs when a batter hits a baseball that goes foul. Jest to rzadki błąd, który pojawia się, gdy pałkarz zamachuje się na boisko z zamiarem połączenia się z nim. Zasada faulu ma na celu uczynienie gry bardziej sprawiedliwą i wyrównanie szans.
Istnieją cztery różne scenariusze, w których może dojść do faulu. Piłka może wpaść na foul territory, odbić się poza linią pierwszej bazy, lub wejść w kontakt z zawodnikiem lub obcym przedmiotem. W każdej z tych sytuacji, pałkarz wraca na płytę główną. Ważne jest, aby zrozumieć, jak może dojść do faulu i kiedy możesz zostać o to oskarżony.
Foul ball może skutkować strike’m lub martwą piłką. W przeciwieństwie do foul tip, foul ball miała kontakt z kijem pałkarza, ale trafiła prosto w ręce łapacza. Liczy się jako strike, jeśli dotrze do rękawicy łapacza. Zasada Foul Strike została wprowadzona w 1901 roku i początkowo obowiązywała w National League. W 1903 roku została przyjęta również przez Ligę Amerykańską.
Najdłuższy at-bat, który przyniósł najwięcej fauli to 21-pitchowy at-bat byłego pierwszego bazowego Giants Brandona Belta, który trwał prawie 13 minut. Podczas tego at-batu trafił 16 piłek z faulem. W rzeczywistości miał 21 boisk przeciwko miotaczowi Angels Jaime Barria w tym samym meczu.
Rotacja zawodników
W baseballu, rotacja zawodników jest strategią używaną przez trenerów do wystawiania zawodników na różne pozycje. Strategia ta polega na naprzemienności pozycji w celu utrzymania ogólnej siły drużyny na wysokim poziomie i zapobiegania kontuzjom niektórych zawodników. Jest to trochę podobne do rotacji uczniów poprzez instrumenty w muzyce lub role aktorskie w przedstawieniach szkolnych. Zawodnik grający na prawym polu może doznać kontuzji, jeśli nie otrzyma wystarczającej liczby powtórzeń rzucania na drugą bazę.
Typowa rotacja startowa składa się z czterech lub pięciu zawodników. Czteroosobowa rotacja była powszechna w latach 50-tych i 60-tych, a pięcioosobowa stała się standardem w latach 70-tych. Los Angeles Dodgers byli pierwszą drużyną, która użyła pięcioosobowej rotacji, choć niektóre drużyny nadal używały czteroosobowej rotacji.
Drużyna baseballowa ma w swoim składzie około 25 zawodników. Spośród nich, dziewięciu będzie się zmieniać w trakcie meczu. Wybór najlepszych dziewięciu zawodników do drużyny jest ważną decyzją strategiczną podejmowaną przez sztab trenerski. Oprócz rotacji, zawodnicy mogą być zastępowani w trakcie meczu. Jeśli tak się stanie, zawodnicy nie mogą być przywróceni na następny mecz.
Częstym pytaniem jest “Jak zawodnicy różnią się rotacją ramion?”. Ogólnie rzecz biorąc, miotacze mają większą rotację nierzucającego ramienia w porównaniu do zawodników pozycyjnych.
Wymuszenie wyjścia
Wymuszenie wyjścia to techniczna czynność w baseballu, która uniemożliwia zawodnikowi zdobycie punktu. Biegacz może zostać wymuszony, gdy nie może złapać piłki. Biegacz musi opuścić bazę, a pałkarz musi pobiec do pierwszej bazy. Dodatkowo, łapacz nie może blokować drogi biegacza do home plate, chyba że łapacz próbuje wykonać rzut. Jeśli jest w stanie to zrobić, biegacz zostaje uznany za bezpiecznego.
Gra siłowa (force play) jest to sytuacja, w której biegacz jest zmuszony do opuszczenia bazy startowej zanim zostanie oznaczony przez zawodnika pola. Może się to zdarzyć, gdy zawodnik próbuje oznaczyć biegacza lub gdy biegacz przesuwa się do następnej bazy. Biegaczowi nie zostanie zaliczone trafienie, a zamiast tego zostanie zaliczony wybór zawodnika (Fielder’s Choice). Różni się to od outu, ponieważ liczy się jako oficjalny at bat.
Wymuszony aut może również wystąpić, gdy biegacz osiągnie bazę, ale jej nie dotknie. Na przykład, jeśli biegacz nie został oznaczony, mógł dotrzeć do drugiej bazy, ale nie udało mu się dotrzeć do trzeciej. W innych przypadkach, biegacz może być zmuszony do dotknięcia bazy, ale nie dotknie jej, ale nie zostanie wyautowany.
Wymuszenie (force out) to termin baseballowy oznaczający zawodnika, który został oznaczony przy bazie. Ten rodzaj zagrania jest bardzo częsty i wymaga współpracy drużyny, aby upewnić się, że drużyna przeciwna nie przeszkodziła pałkarzowi w próbie przejścia do bazy domowej. Oprócz gry pojedynczej, obrona może wezwać do gry podwójnej.
Podobne tematy